-
1 kotwica
сущ.• анкер• якорь* * *kotwic|a♀ якорь ♂;ramię \kotwicay лапа якоря; zarzucić \kotwicaę бросить якорь; podnieść \kotwicaę сняться с якоря
+ kotew* * *жя́корь mramię kotwicy — ла́па я́коря
zarzucić kotwicę — бро́сить я́корь
podnieść kotwicę — сня́ться с я́коря
Syn:
См. также в других словарях:
podnosić – podnieść kotwicę — {{/stl 13}}{{stl 7}} o statkach: wypływać, wychodzić w rejs {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podnieść — dk XI, podnieśćniosę, podnieśćniesiesz, podnieśćnieś, podnieśćniósł, podnieśćniosła, podnieśćnieśli, podnieśćniesiony, podnieśćniósłszy podnosić ndk VIa, podnieśćnoszę, podnieśćsisz, podnieśćnoś, podnieśćsił, podnieśćnoszony 1. «niosąc umieścić… … Słownik języka polskiego
kotwica — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stalowy przedmiot (niekiedy dochodzący do kilkudziesięciu ton wagi) mający trzon z kilkoma ramionami zakończonymi łapami, służący (po rzuceniu go na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kotwica — ż II, DCMs. kotwicacy; lm D. kotwicaic 1. «stalowa konstrukcja z trzonem i ramionami (zakończonymi łapami), która rzucona ze statku (na linie lub łańcuchu), zagłębia się w dno i utrzymuje statek w jednym miejscu» Kotwica główna, głębinowa,… … Słownik języka polskiego